VEEE 6.AY

Evet Kayra da artık 6 aylık koskocaman bir bebek oldu.6 ay öncesi şu anda bana acayip uzak bir yerlerde geliyor.Sanki herşey 3 yıl önce falan yaşanmış gibi.Öyle göz açıp kapayıncaya kadar geçmedi bu altı ay ama daha fazla farkındalık içinde geçti.Her geçen günün bir daha geri gelmeyeceğinin ve tadının çıkarılmasının gerektiğinin farkında olarak ama her sabah uyandığımda da hayatımdaki bir uykusuz gecenin daha bitmiş olduğunu,tünelin sonuna bir gün daha yaklaştığımı düşünerek,bildiğin git gel durumları içinde geçti.

Peki bu altı aydan neler öğrendim ya da neleri yeniden keşfettim işte birkaç örnek:

1-Her bebek kendi karakteriyle doğarmış:

Bunu zaten biliyordum.Hatta kardeşlerin genelde tamamen zıt karakterlerde olduklarını da bildiğimden ve çoook kolay bebek hakkımı Arda'da fazlasıyla kullandığımdan Kayra zor olur diye tahmin ediyordum.Zor olmadı ama Arda'da yaşamadığımız ne kadar bebeksel problem varsa(pişik-en alası-,konak,gece uyanmaları,kolik değil ama akşam 5'ten sonra sebepsiz ağlamalar,huysuzluklar)Kayracım sağolsun bu hayattan göç etmeden hepsini tatmamızı sağladı.

2-Ne kadar yapmamak için çabalasan da 2 kardeş mutlaka kıyaslanırmış:

Yapabileceğim birşey yok.Her yerde okuduğum kardeşleri kıyaslamayın onlar farklı birer birey.Kendimi sürekli yaparken bulduğum "Ama Arda şu kadar saat uyurdu,Arda şunu böyle yapardı,bu oyuncakla şöyle oynardı,bu kadar aylıkken Arda bunu yapmıştı Kayra neden yapmıyor...".Bunu şikayet amaçlı yapmıyorum(İtiraf ediyim uyku konusunda şikayet amaçlı yapıyorum.)ama elimde yaşanmış bir tecrübe var ister istemez kıyaslıyorum.Biliyorum ki farklılar ama bazen daha önce deneyimlediğim gibi olsun istiyorum(uyku gibi)ya da bazen bu da böyle tadından yenmiyormuş ha diyorum(Kayra'nın en yorgun,uykusuz anında bile biri ona gülümseyince ayıp olmasın diye o da gözler kayık gülümserek karşılık verince ve çoğu zaman sürekli gülümser vaziyette olunca)

3-Bebeğinin uykusu çok önemliymiş,sen de o onbeş dakika fazla uyusun diye her şeyi yaparmışsın:

Daha önce yazmıştım.Arda her yerde ve her koşulda uykusu geldi mi uyur,uykusu yoksa bile arabada,pusette belli bir süreden sonra kesin uyurdu.Ve bendeniz de her ne kadar uyku saatlerine özen göstersem de hafta sonu illa uyku saatine göre plan yapmaz,bir gün de dışarda uyusun der,bebeğinin uyku saatine göre plan,program yapan ya da bir yerlere sürekli geç kalan anne babaları anlamaz ve kınardım.Sonra ne oldu?Mesela geçen gün tam 4 kişi hazırlandık dışarı çıkacağız,kapının önündeyiz."Durun dedim,beş dakika Kayra'yı emzireyim,yolda huysuzlanmasın."3 gün üst üste evde zor uyuttuğum çocuk zınk diye emerken uyudu.Arabaya taşısam kesin uyanacak.4 kişi hazır bir şekilde tam 2 saat Kayra'nın uyanmasını bekledik.Gideceğimiz her yere geç kaldık,bazılarını iptal ettik.

4-Kaka denilen şey sekiz gün yapılmasa da oluyormuş:

Önceleri çok telaşlansam da anne sütüyle beslenen bebeklerde olabilirmiş,normalmiş.Artık gün bile saymıyorum.4-5 günde bir yapıyoruz nerdeyse.Tek sorun 5 gün yapmadığı 5 günlük kakasını en hazırlıksız halimizle 5 dakikalığına markete gidince ensesine kadar yapması,eve nasıl geldiğimizi bilememek.

5-Bebek eğitimi denilen şey biraz tartışmalı bir konuymuş

Hem de çok tartışmalı.Arda gerekli eğitimi alarak aramıza katılmış gibi davrandığından çok araştırmamıştım o zamanlar.Kayra uyku konusunda sıkıntı yaşayınca bir bakalım dedim.Tracy Hogg bize olmadı.Harvey Karp'tan birkaç teknik çalıp çok az yoluna koyduk işleri ama aslolan kalbinin sesini dinlemekmiş,doğal ebeveynlikmiş.Aslında Arda'da farkında olmadan yaptıklarımızmış.Önemli olan çocuğu eğitmeye çalışmak yerine onu gözlemlemek,anlamak,ihtiyaçlarını zamanında karşılamak ve sonsuz sevgiyi ona en yakın temasla hissettirmekmiş.Ve de mümkünse ağlatarak eğitmemekmiş.Çok da doğruymuş.

6-Ve son olarak annenin psikolojisi herşeymiş:

Bebeğin ya da çocuğun senin yansımanmış.Ona baktığında aslında kendini görürmüşsün.Sen ne kadar mutlu olursan o da o kadar huzurlu olur,mutlu bakarmış.Sen dibe doğru gitmeye başlarsan çaresiz o da seni takip edermiş.Bu konu en önemlisiymiş,hiç unutulmamalıymış.


     Sevgiler...